Dawno temu... czyli jakieś prawie trzydzieści lat temu, profesof Fijałkowski zachęcał kobiety do spisywania swoich przeżyć po porodzie, nie po dwóch czy trzech tygodniach, ale niemal jeszcze podczas pobytu w szpitalu, gdzie emocje i myśli nieuporządkowane miały zupełnie inny kształt, niż te - mocno i głęboko przeanalizowane, z perspektywy czasu. Gdzieś w zakamarkach swej szafy mam spisane takie opowieści - kiedyż jednak uda mi się do nich dostać... Dziś przeczytajcie jak przeżywali swa porodową przygodę miedzy innymi Magda i Maciek, Dorota, Agata...

Każdy mężczyzna pamięta dzień w którym dowiedział się że zostanie Ojcem…

Słowa wypowiedziane tamtego dnia będą towarzyszyć mu przez całe życie, za każdym razem słysząc

Tato… Tatusiu… serce mocniej zabije i mimo upływu lat wciąż będzie wspominał emocje tamtego dnia.

 Na pewno każda z Was, która spodziewa się dziecka, miała do czynienia (w internecie, od koleżanek, od położnej itp.) z tzw. planem porodu. Zawiera on oczekiwania, prośby, a niekiedy i żądania kobiet rodzących, m. in.:

• „nie wyrażam zgody na przeprowadzenie cięcia cesarskiego”
• „nie wyrażam zgody na nacięcie krocza podczas porodu”
• „chciałabym spróbować nie przeć podczas narodzin dziecka”
• „nie wyrażam zgody na monitorowanie czynności serca dziecka za pomocą KTG”

Przyszła mama idąc na salę porodową wręcza plan porodu z uśmiechem na twarzy położnej, z pewnością, że poród będzie całkowicie naturalny, bez jakiejkolwiek interwencji medycznej. Świetnie, że tak planuje, bo dla dziecka jest to najlepsze.

Witajcie Kochani!

Osobom, które nie zerkają na nasz lawendowy facebook udostępniam film, który chciałabym, żebyście obejrzeli.
http://www.youtube.com/watch?v=BlYuiEwgMBA

Ocena porodu, jako wydarzenia, zależna jest tylko od waszych doświadczeń i zmieni się, po tym jak go przeżyjecie. Póki jednak jest on wciąż przed wami, otwórzcie umysły na alternatywną wersję do tej prezentowanej przez telewizję i sfrustrowane, przerażone bólem mamy. NA PRAWDĘ MOŻE BYĆ INACZEJ!

To nawet nie jest tak, że prowadzisz regularny tryb życia, bo... Po prostu o określonej godzinie wieczorem czujesz się całkowicie wyczerpana. Musisz jeść regularnie i to od chwili gdy otworzysz rano oczy – fatalne samopoczucie nie pozwala na odłożenie posiłku, na czekanie.

Gdy nauczona przewidujesz i organizujesz wszystko, co trzeba, na czas, odkrywasz spokój w sobie, barwy przyrody wokół spijasz komplementy jak pszczoła nektar i zamieniasz je na miłość do dziecka, do świata. Na stawanie się szczęśliwą matką.